عاشورا میزان برای اقامه دین
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۱۳۸۴۷
فارس پلاس؛ حجت الاسلام نجف لک زایی در یادداشتی نوشت: در چند یادداشت عاشورا و قیام امام حسین (ع) را به مثابه میزان در امور مختلف مورد تدبر، تامل و بررسی قرار دادیم. در این یادداشت که یادداشت نهایی و جمعبندی یادداشتهای قبلی است، میخواهیم به موضوعی اشاره نماییم که جامع محورهای قبلی بوده و فلسفه قیام اباعبدالله الحسین را به شکل واضح و مستند به آیات قرآن کریم نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام حسین برای چه قیام میکند؟ برای چه از جان خود دست بر میدارد؟ برای چه یاران آن حضرت در آن روز از جان خود دست برداشتند؟ برای چه خانواده آن حضرت به اسارت رفت؟ برای چه طفل 6 ماهه، حضرت علی اصغر به شهادت رسید؟ اینها همه فدایی اقامه دین شدند. یعنی چون حضرت نه تنها، نگران حفظ اسلام است؛ بلکه دغدغه اقامه دین را هم دارد. از صحبتهای مشهور حضرت هست که فرمود: وَعَلَى الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِیَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ یَزیدَ. با کارگزارانی مثل یزید و حکومتهای طاغوتی و ظالمانه است که دین عامه مردم در معرض خطر قرار میگیرد.
در زیارت وارث امام حسین (ع)، وارث تمام انبیاء از جمله انبیاء اولوالعزم معرفی میشود. خدای متعال در سوره مبارک شورا آیه 13 خطاب به همه پیامبران اولوالعزم میفرماید: شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ. خدای متعال میفرماید که برای شما همان دینی تشریع و وضع شده و ابلاغ شده است که نوح به آن دین سفارش شده بود. این همانی است که به تو وحی کردیم ای پیامبر ما. این همان دینی است که ما به ابراهیم، موسی و عیسی وحی کردیم. پیامبران اولوالعزم.
اما این دین چگونه به پیامبران اولوالعزم ابلاغ شد؟ خدای متعال میفرماید: «أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ» ما به این پیامبران گفتیم که دین را برپا دارید، اقامه کنید. اقامه دین به این است که دستورات خدا اجرا بشود. لذا وقتی ما میگوییم امام حسین وارث آدم تا خاتم است، وارث نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و رسول الله (ص) است، یعنی همان رسالت را بر دوش دارد. رسالت اقامه دین. امام حسین(ع) با این اقدام، خودش راه را برای آیندگان روشن کرد. اگر اقامه دین از جانب ظالمان، ستمگران و طاغوت به خطر افتاد، همه مومنان وظیفه دارند که در جهت حفظ اسلام، حفظ دین و اقامه دین فعالانه مشارکت کنند.
در اینجا لازم است بررسی کنیم که امروزه، در سطوح ملی، منطقهای و جهانی، چه کسانی تلاش میکنند که دین اقامه شود و چه کسانی مخالف اقامه دین هستند؟ چه کسانی موافق اجرای قرآن و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت هستند و چه کسانی مخالف اجرای فرامین قرآن و رسولالله (ص) و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت هستند؟ ما در صورتی میتوانیم بگوییم حسینی هستیم و برای امام حسین (ع) عزاداری میکنیم که در قطب، جبهه و جریانِ اقامهکنندگان اسلام باشیم.
دل در گرو اجرای قرآن کریم به عنوان آیین حکمرانی داشته باشیم؛ دل در گرو تحقق دین داشته باشیم. اما اگر با همه تظاهرات و رفتارهای ظاهری، نتیجه عملکردمان به نفع جبهه ضد دین تمام شود و در کنار نظام سلطه قرار بگیرد؛ در کنار جبهه کسانی قرار بگیرد که به جای امر به معروف و نهی از منکر، امر به منکر و نهی از معروف میکنند، در این صورت ما حسینی نخواهیم بود.
پس حسین به عنوان وارث آدم تا خاتم و حسین به عنوان فرزند رسولالله (ص) و علی ابن ابیطالب (ع) راهگشای آیندگان شد. فلسفه تاریخ شیعه را تا قیامت تبیین کرد، فلسفه تاریخ اسلام را تا قیامت تبیین کرد و آن عبارت است از تلاش همه جانبه شاملِ تشکلسازی، جریانسازی و برپایی حکومت به منظور تحقق اسلام و اقامه دین.
از خدای متعال میخواهیم که به همه ما توفیق عنایت بفرماید که در هر جایگاهی که هستیم و هر توانایی که داریم، در جهت اقامه دین، اقامه توحید و نفی طاغوت، اقامه فضائل، نفی رذائل و تحقق رفتارهای دینی و نهی از منکرات، حرکت کنیم.
خدایا چنان کن سرانجام کار/تو خشنود گردی و ما رستگار
پایان پیام/غ
منبع: فارس
کلیدواژه: عاشورا دین اسلام خدای متعال اقامه دین امام حسین چه کسانی برای چه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۱۳۸۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»